Zainteresowanie polskich wytwórni produkcją motocykli zaczyna się w latach dwudziestych naszego stulecia. W roku 1928 powstaje pierwszy zbudowany w kraju motocykl
CWS konstrukcji inż. Fuksiewicza z dwucylindrowym silnikiem czterosuwowym o objętości skokowej 998 ccm. Następnie ukazało się wiele udanych polskich konstrukcji silników motocyklowych, ale nikt nie myślał poważnie o silnikach dwusuwowych.
Dopiero w roku 1937 zastosowano pierwszy silnik dwusuwowy do napędu motocykla. Uczyniła to fabryka inż. Różyckiego, wypuszczając na rynek motocykl o nazwie
MOJ, napędzany małym silnikiem dwusuwowym o objętości skokowej 130 ccm. Silnik ten o skoku 55 mm i średnicy cylindra 54 mm osiągał moc 5,5 KM ( 4,05 kW ) przy 3500 obr /min.
Rok później z konkurencją wystąpiła firma Steinhagen i Staransky, opracowując silnik do motorowerów i małych motocykli. Silnik ten, o objętości skokowej 98 ccm ( 50 x 50mm ), miał moc 3 KM ( 2,2 kW ) przy 3500 obr / min. Konkurencją były także angielskie silniki Villiers 98 ccm, sprowadzane do motocykli o dziwnej nazwie
„Podkowa" oraz do motocykli
SHL.
Należy także wspomnieć, że firma Steinhagen i Staransky wytwarzała również samochodowe silniki dwusuwowe dwu i trzycylindrowe o pojemnościach skokowych odpowiednio 585 ccm i 876 ccm.
Tuż przed wybuchem wojny wyprodukowano kilka motocykli marki PZInż.
Sokół 200, w których zastosowano również silnik dwusuwowy. Silnik ten, skonstruowany przez inż. Rudawskiego miał objętość skokową 198 ccm i osiągał moc 7 KM ( 5,15 kW) przy 4200 obr / min.
Rusza również wytwórnia motocykli
SHL, znanych pod tą samą nazwą współcześnie. Nazwa motocykla pochodzi od pierwszych liter nazwy fabryki wyrobów blaszanych i maszyn rolniczych - Suchedniowska Huta Ludwików. Wkrótce fabrykę przeniesiono z Suchedniowa do Kielc, gdzie w 1937 roku rozpoczęto produkcję motocykli z importowanymi silnikami Villiers 98 ccm. Niestety, wojna przerwała prace nad stopniowym wyeliminowaniem importu silników i przejściem na produkcję krajową na podstawie licencji zagranicznej.
Odbudowa polskiego przemysłu motoryzacyjnego po wojnie zaczęła się od wznowienia produkcji motocykli Sokół. Nazwę tę nadano pierwszemu powojennemu motocyklowi
Sokół 125, wzorowanemu na DKW - 125RT.
Rok 1948 przynosi już serię 200 sztuk silników S01 wykonanych w kraju. Teraz następuje dynamiczny rozwój przemysłu motocyklowego, przy czym wszystkie motocykle i skutery napędzane są silnikami dwusuwowymi.
WFM,
SHL,
WSK - Świdnik są powszechnie znanymi producentami motocykli i silników, które dobrze służą tysięcznym rzeszom użytkowników.
Rok 1952 jest rokiem przełomowym w przemyśle samochodowym. Zapada decyzja o rozpoczęciu produkcji polskiego samochodu małolitrażowego Syrena, napędzanego pierwszy raz w historii polskiej motoryzacji silnikiem dwusuwowym. Prosty, dwucylindrowy silnik S15 o objętości skokowej 750 ccm, osiągający moc 27 KM ( 19,85 kW ), przy 3800 obr / min, ciągle ulepszany, w końcu przekształcił się w trzycylindrowy silnik dwusuwowy o objętości skokowej 850 ccm i znakomitych osiągach 40 KM ( 29,45 kW ) przy 4300 obr / min.
Nie sposób również nie wspomnieć o drugim polskim samochodowym silniku dwusuwowym, zastosowanym w samochodach małolitrażowych Mikrus. Stosunkowo niewielka seria tych samochodów uszczęśliwiła tylko małą liczbę amatorów. Trwałość zespołów, a więc i silnika tego samochodu, okazała się zaskakująca. Niektóre Mikrusy do dziś toczą się na swych małych kółkach po polskich drogach.
Polskę można chyba nazwać pojazdów z silnikami dwusuwowymi. Dwusuwy królują w motocyklach, są wyłącznym środkiem napędu motorowerów, popularna Syrena ma silnik dwusuwowy; silniki dwusuwowe służą rowerzystom i motorowodniakom, a stosowane są również w ciągnikach ogrodowych Dzik, w pompach strażackich, piłach do ścinania drzew, agregatach prądowo twórczych, a także w wielu narzędziach i maszynach.