O ilości spalonej mieszanki decyduje nie tylko sposób jazdy, a więc operowanie gazem i hamulcem, ale także ogólny stan techniczny naszego pojazdu. Warto więc na bieżąco sprawdzać czy wszystko jest tak jak być powinno.
Przedstawiony opis czynności regulacyjnych adresujemy przede wszystkim do motocyklistów z niewielkim stażem, którzy chcą samodzielnie dbać o stan techniczny swych jednośladów. Przegląd rozpoczynamy od łańcucha napędowego. W motocyklu WSK-125 prawidłowo naciągnięty łańcuch ma zwis 8-15 mm w połowie odległości między zębatkami. Inną metodą określenia naprężenia łańcucha jest wielkość jego ugięcia w dolnej części w połowie odległości między zębatkami, wynoszące 15-25 mm. Jeżeli stwierdzimy rozbieżności od tych wartości, przeprowadzamy regulację. Dokładny opis czynności przedstawiliśmy w Motorze 32/84.
REGULACJI HAMULCÓW dokonujemy w przypadku, gdy długość drogi hamowania na suchej nawierzchni przy prędkości 30 km/h przekracza 7,5 m dla obu hamulców i 10,5 dla hamulca tylnego. Działanie hamulca tylnego sprawdzamy również po każdorazowej regulacji naciągu łańcucha napędowego. Odkręcając (wzrost luzu) lub wkręcając (zmieniejszenie luzu) śrubę regulacyjną hamulca, ustawiamy ją w takim położeniu, by ruch jałowy pedału hamulca na jego końcu wynosił 15-25 mm (strzałki fot. 1). Pamiętajmy przy tym o skontrolowaniu światła sygnalizującego włączenie hamulca.
HAMULEC PRZEDNI regulujemy za pomocą śrub przy kierownicy lub przy kole. Obracając śrubą regulacyjną 1 (fot. 2) przy kole przednim w prawo lub wykręcając śrubę przy kierownicy 2 (fot. 3) powodujemy zmniejszenie się luzu (odwrotnie - jego wzrost). Luz powinien być taki, aby hamulec zaczynał działać mniej więcej w połowie pełnego skoku dźwigni. Nie wolno dopuścić do tego, aby opierała się ona o „pokrętło gazu". Opisane czynności należy wykonywać niezwykle starannie, gdyż m.in. od prawidłowego działania hamulców zależy zdrowie nasze i innych użytkowników dróg.
SPRZĘGŁO REGULUJEMY w przypadku, gdy nie rozłącza ono całkowicie silnika od skrzyni biegów lub, gdy w stanie włączonym ślizga się. Korekty sprzęgła dokonujemy kolejno za pomocą śruby 1 na kierownicy (fot. 3), śrubyw prawej pokrywie silnika 3 (fot. 1) lub wkrętu ślimaka (fot. 1). W prawidłowo działającym sprzęgle musi być pewien luz, tzn. przez pierwsze 2-3 mm ruchu linki względem pancerza nie powinno występować wysprzęglanie. Brak tego luzu powodować może ślizganie się sprzęgła. Przeciwdziałamy temu wkręcając śrubę regulacyjną przy kierownicy lub przy pokrywie silnika, a gdy to nie poprawi sytuacji, dalszej regulacji dokonujemy za pomocą śruby w mechanizmie ślimakowym włączania sprzęgła 2 (fot. 1), oczywiście po zluzowaniu przeciwnakrętki 1 (fot. 1). Wkręcenie śruby powoduje wzrost luzu.
Regulację przeprowadzamy w następujący sposób: wykręcamy najpierw śrubę 2, a następnie wkręcamy ją do momentu wystąpienia lekkiego oporu. Po ponownym wykręceniu o 1/6-1/4 obrotu zabezpieczamy ją przeciwna-krętką 1. Poprawność pracy sprzęgła sprawdzamy opierając motocykl przednim kołem o ścianę. Próba ruszenia z miejsca powinna się skończyć zgaśnięciem silnika. Nie należy jednak zbyt często przeprowadzać tego rodzaju eksperymentów, gdyż skończyć to się może koniecznością szybkiej wymiany tarcz sprzęgłowych. W przypadku, gdy sprzęgło ma zbyt duży luz uniemożliwiający odłączenie przeniesienia napędu z silnika na tylne koło, usuwamy go poprzez wykręcenie śrub regulacyjnych przy kierownicy w pokrywie silnika według wcześniejszych wskazówek. Pamiętajmy, iż dobrze wyregulowane sprzęgło przedłuża żywotność wszystkich elementów przeniesienia napędu. Zdarza się czasem, iż podczas skręcania kierownicą zmieniają się obroty silnika. Oznacza to, że przepustni-ca nie opiera się o swój wkręt regulacyjny, lecz wisi na cięgnie. Jest to zjawisko niekorzystne, a przeciwdziałamy mu ustalając niewielki luz na lince gazu. Regulację taką przeprowadzamy wkręcając w obudowę gaźnika śrubę pokazaną strzałką na fot. 4.
ANDRZEJ NIEDŹWIEDZIU, Fot. autora - Motor 2 września 1984 r.